funkcyjka - 10 Październik 2022, 19:35 Temat postu: Koszykówka Nie znalazłam takiego tematu a to przecież nie jest gorszy sport od innych. 
A... i warto wspomnieć o tym 
Polacy młodzieżowymi mistrzami świata w koszykówce 3x3! https://przegladsportowy.onet.pl/koszykowka/3x3/polscy-koszykarze-mlodziezowymi-mistrzami-swiata-niesamowita-koncowka/f4pzl32
Co sądzicie o tym sporcie? Mieliście do czynienia z tą grą? Ja jedynie styczność z koszykówką miałam na lekcjach wf-u, ale w sumie z tego co pamiętam, grało mi się naprawdę przyjemnie. Szkoda, że to taki niedoceniany sport... Bartek617 - 10 Październik 2022, 21:23 Kiedyś miałem wersję beta gry NBA na konsoli PSP- do pewnego etapu rozgrywka nawet całkiem przyjemnie się układała, ale jak to zwykle nie mam za bardzo talentu do gier  , więc sukcesów znaczących nie odnosiłem.  Moją ulubiona drużyna to była Phoenix Suns z naczelnym zawodnikiem, który powinien być raczej znany, tzn. Kobe Bryant.
Sam osobiście nie grałem dobrze w kosza i to było wręcz święto dla kolegów, jak podczas meczu (niezależnie czy podczas lekcji wychowania fizycznego czy podczas czasu świetlicy) sobie trafiłem do celu. Jednak mimo że posysałem , to nie zniechęcałem się cudownie zbyt łatwo (podobnie jak w gale, tzn. w piłce nożnej) i praktycznie niemalże każdy czas świetlicy, jak tylko pogoda sprzyjała, spędzałem na boisku betonowym lub trawiastym (oficjalnie, więc pod nadzorem opiekunów lub też nie- czasem z kolegami z klasy na długich przerwach lub po lekcjach się ustawialiśmy i graliśmy: przynajmniej w okresie wrzesień-październik/listopad oraz kwiecień/maj-czerwiec).
Przepraszam, jeśli będzie taka dygresja (bo temat dotyczy koszykówki a nie piłki nożnej), ale przypomniałem sobie sytuację, jak będąc 14-latkiem (uczniem 1 klasy gimnazjum, to było podczas wiosny 2012) stałem na bramce w piłkę jako jedyny bramkarz na 2 drużyny (jak zwykle- koledzy uważali, że ja jestem w tej funkcji lepszy od nich, ale to była nieprawda, po prostu nie chcieli mieć takiego fajtłapy jak ja w akcji) i udało mi się "obronić" (niezbyt trudny) strzał od kolegi, ale pech chciał, że potknąłem się na znajdującym się za mną krawężniku i straciłem równowagę, upadając na posadzkę- dobrze, że piłkę udało mi się wówczas dość daleko odrzucić ręką ze strefy zagrożenia, bo mógłby paść bardzo głupi gol (w tym trybie "na 1 bramkarza" samobóje się nie liczyły). Pamiętam, że jakaś dziewczyna wówczas bodajże z 4 czy z 5 klasy z podstawówki (ja byłem w czasach gimnazjum taki wewnętrznie i zewnętrznie rozpierdzielony, że zauraczałem się w 10-latkach [byłoby dobranie pod kątem poziomu intelektualnego, bo ja stosunkowo długo byłem dziecinny- mentalnie, bo fizycznie/biologicznie to była raczej norma norm- wyglądałem raczej zawsze na swój wiek] , chociaż w zasadzie rówieśniczki czy starsze dziewczyny też mi się podobały)  siedząca na okolicznej ławce uśmiechnęła się w moją stronę. 
|
||||||||||
