PiotrNS - 31 Styczeń 2020, 20:39 Dziękuję bardzo i zapraszam do odwiedzenia tego miasta  Poszept, wspaniałe kolaże 
poszept - 1 Luty 2020, 09:54 Kościół św. Leonarda w Busku-Zdroju - drewniana świątynia cmentarna wybudowana w 1699, w miejscu istniejącego tam wcześniej kościoła. Jest to budowla o konstrukcji zrębowej, jednonawowa, z węższym, zamkniętym wielobocznie prezbiterium, niewielką zakrystią od północy i kruchtą od zachodu. Dach jest gontowy, nad nawą i prezbiterium wspólny, dwuspadowy. Ściany są szalowane. We wnętrzu zwraca uwagę belka tęczowa z zachowaną fragmentarycznie polichromią oraz grupą ukrzyżowania. Na stropie prezbiterium zachowały się fragmenty późnobarokowej polichromii.   
  
poszept - 1 Luty 2020, 09:59 Busko Zdrój znajduje się w czołówce miast uzdrowiskowych w kraju i za granicą oraz pretenduje do rangi stolicy regionu Ponidzia. Rozległy park zdrojowy dzieli się na trzy części: - Ogrodzony ogród łazienkowy o powierzchni 16 ha położony w południowej części miasta. - Aleja Mickiewicza, długa na 850 m promenada z dwoma rzędami drzew, która łączy ogród łazienkowski z Placem Zwycięstwa. - Skwer na Placu Zwycięstwa o powierzchni 0,7 ha. Ogród łazienkowski ma powierzchnię 16 ha, jest dookoła ogrodzony. Główne wejście prowadzi od Alei Mickiewicza.  
Centralne miejsce parku zdrojowego zajmuje, piękny budynek "Łazienek" - najstarszego Sanatorium w Busku. Budynek Sanatorium "Marconi" został wybudowany w 1836 roku przez znanego warszawskiego architekta włoskiego pochodzenia Henryka Marconiego (1792-1863), autora m.in. Pałacu Wielopolskich w pobliskim Chrobrzu, Ratusza w Radomiu i Hotelu Europejskiego w Warszawie.    
poszept - 1 Luty 2020, 10:02 Zaglądniemy do ...Bystrzycy Kościół pw. św. Franciszka z Asyżu − zbudowany w latach 1932-1935 według projektu Zdzisława Mączeńskiego; drewniany w tradycji dawnego budownictwa regionalnego, konstrukcji zrębowo-słupowej, kryty blachą. Wieża o konstrukcji słupowo-ramowej z pozorną izbicą, zwieńczona ślepą latarnią z kopułką. Nawę i prezbiterium nakrywa dach wielopołaciowy z wieloboczną sygnaturką. Wnętrze nakryte jest częściowo stropem płaskim, a częściowo pozornym sklepieniem kolebkowym.      
zgryźliwy tetryk - 1 Luty 2020, 19:22 Ziołowy zakątek w Korycinach na Podlasiu. Hybryda hotelu, gospodarstwa agroturystycznego, skansenu i plantacji ziół leczniczych. Poniżej galeria zdjęć profesjonalnych (link): https://www.google.pl/map...QoiowFnoECAsQBg A tu są fotki z naszego tam pobytu w sierpniu 2018 roku. poszept - 10 Marzec 2020, 08:57 Chęciny - klasztor franciszkanów Papież Urban V bullą, wydaną na prośbę króla Kazimierza Wielkiego, dnia 5 marca 1367 r., pozwolił na założenie klasztoru franciszkańskiego w Chęcinach. Datą fundacji jest 1368 rok. W r. 1605 Stanisław z Ruszczy Branicki, miecznik królewski, starosta chęciński i lelowski, odbudował kościół i klasztor dla 17 zakonników oraz wybudował przy krużgankach kaplicę św. Leonarda. W dniu 1 kwietnia 1657 r., na Wielkanoc, wojska księcia siedmiogrodzkiego Jerzego Rakoczego, oraz Bohdana Chmielnickiego i króla szwedzkiego Karola Gustawa, zniszczyły Chęciny, a w klasztorze ponieśli śmierć trzej franciszkanie: o. Walenty Kościerski z Halicza, o. Florian Zieliński, spowiednik ss. Klarysek i najmłodszy o. Andrzej Cybulski. Ciała zabitych pochowano pod kaplicą św. Leonarda, a w 1720 r. wmurowano obok wejścia do tej kaplicy tablicę marmurową z informacją o męczeństwie. Po tych zniszczeniach klasztor odbudowano. Do tej odbudowy przyczynił się Piotr Tęgoborski wraz z małżonką Eleonorą Katarzyną. Następnie w r. 1668, dzięki staraniom gwardiana Szymona Boratyńskiego i pomocy finansowej Stefana Bidzińskiego, kasztelana sandomierskiego (później starosty chęcińskiego) odbudowana została część mieszkalna dla zakonników.     
klasztor odbudowano. Do tej odbudowy przyczynił się Piotr Tęgoborski wraz z małżonką Eleonorą Katarzyną. Następnie w r. 1668, dzięki staraniom gwardiana Szymona Boratyńskiego i pomocy finansowej Stefana Bidzińskiego, kasztelana sandomierskiego (później starosty chęcińskiego) odbudowana została część mieszkalna dla zakonników. W tym czasie Patronką kościoła była Najśw. Maryja Panna Wniebowzięta i Jej obraz znajdował się w głównym ołtarzu. Oprócz głównego ołtarza w kościele były jeszcze cztery ołtarze boczne: św. Antoniego Padewskiego, Matki Bożej Różańcowej, Miłosierdzia (Przemienienia?) Pańskiego i św. Anny. Ponadto znajdowało się kilka nagrobków. Dnia 11 listopada 1817 r. car Aleksander I dokonał kasaty klasztoru, a w jego budynkach i w kościele urządzono więzienie dla guberni kieleckiej. Ostatni franciszkanin chęciński zmarł w 1864 r. jako kapelan klasztoru SS. Klarysek. Przerobiony na więzienie kościół i klasztor mógł pomieścić ok. 250 więźniów i służył celom więziennictwa przez 110 lat. W listopadzie 1927 r. więzienie zostało zlikwidowane lecz budynki klasztorne pozostały w rękach władz państwowych i służyły za siedzibę sądu grodzkiego, a także mieściła się w nich szk oła. W czasie II wojny światowej zespół klasztorny zajmowało wojsko niemieckie. Według przekazu świadków, w kaplicy św. Leonarda było jeszcze wyposażenie sakralne i kapelan niemiecki odprawiał Mszę św. Po zakończeniu wojny przeznaczenie budynków klasztornych ulegało częstym zmianom. Do 1948 r. mieściła się tu szkoła kamieniarska. Wtedy częściowo odnowiono obiekt. Wykonano takie prace w kościele, jak odnowa zabytkowej kamieniarki okiennej, odsłonięto też gotycki portal i rozebrano XIX-wieczną dobudówkę przy fasadzie kościoła. Kolejnym użytkownikiem kompleksu były Zakłady Mięsne i Spółdzielnia Pracy „Twórczość”. Jeszcze później urządzono tu łaźnię miejską. W latach 1968-72 władze państwowe dokonały odbudowy zespołu klasztornego. Jednak przy remoncie pousuwano resztki przedmiotów sakralnych. W kaplicy św. Leonarda zniszczono drewniany barokowy ołtarz pochodzący z okresu budowy kaplicy. Z kopuły kaplicy i ze szczytu kościoła usunięto krzyże, a także zasypano krypty.      
W czasie II wojny światowej zespół klasztorny zajmowało wojsko niemieckie. Według przekazu świadków, w kaplicy św. Leonarda było jeszcze wyposażenie sakralne i kapelan niemiecki odprawiał Mszę św. Po zakończeniu wojny przeznaczenie budynków klasztornych ulegało częstym zmianom. Do 1948 r. mieściła się tu szkoła kamieniarska. Wtedy częściowo odnowiono obiekt. Wykonano takie prace w kościele, jak odnowa zabytkowej kamieniarki okiennej, odsłonięto też gotycki portal i rozebrano XIX-wieczną dobudówkę przy fasadzie kościoła. Kolejnym użytkownikiem kompleksu były Zakłady Mięsne i Spółdzielnia Pracy „Twórczość”. Jeszcze później urządzono tu łaźnię miejską. W latach 1968-72 władze państwowe dokonały odbudowy zespołu klasztornego. Jednak przy remoncie pousuwano resztki przedmiotów sakralnych. W kaplicy św. Leonarda zniszczono drewniany barokowy ołtarz pochodzący z okresu budowy kaplicy. Z kopuły kaplicy i ze szczytu kościoła usunięto krzyże, a także zasypano krypty. Po remoncie budynek oddano Wojewódzkiemu Przedsiębiorstwu Turystycznemu „Łysogóry”. W kościele urządzono restaurację, a w zabytkowej kaplicy Branickich coctailbar. Budynki klasztorne przeznaczono na hotel, a zabudowania przy murach wykorzystano do celów administracyjno-gospodarczych i na schronisko turystyczne. Fakt urządzenia w kościele restauracji ludzie wierzący z całego kraju przyjęli z oburzeniem i dawali temu wyraz w licznych listach protestacyjnych, pisanych do ówczesnych władz państwowych z żądaniem przywrócenia kościoła do kultu religijnego. Zwłaszcza od r. 1980 nasiliły się starania o rewindykację obiektów klasztornych i przywrócenia im religijnego charakteru. Te starania odniosły pozytywny skutek po zmianach, które nastąpiły w Polsce po 1990 r. Decyzją rządowej Komisji Majątkowej z dnia 21.03.1991 r. mogli franciszkanie powrócić w dniu 17.04.1991 r. do klasztoru i w nim zamieszkać. Decyzją o. Prowincjała z dnia 13.04.1991 r. został tu ustanowiony postulat, który mieścił się tu przez pięć lat.      
LukeDiRT - 10 Marzec 2020, 19:33 Jak zwykle ciekawy opis i fotorelacja 
Bartek617 - 18 Kwiecień 2020, 10:55
Tu chodzi o krakowską dzielnicę, ale pewnie inni Ci to już wyjaśnili. 
|
||||||||
